I. Κήλη: Διόγκωση σε ένα σημείο του σώματος που αυξομειώνεται σε μέγεθος ή και εξαφανίζεται. Οφείλεται στην ύπαρξη ανοίγματος ή αδύνατου σημείου του μυϊκού τοιχώματος, από όπου προβάλλει ένα όργανο π.χ έντερο σε θέση που δεν του ανήκει.
α) Βουβωνοκήλη: Εντοπίζεται στη βουβωνική περιοχή, μέρος του εντέρου προβάλλει προς τα έξω, που μπορεί να επεκτείνεται μέχρι το όσχεο. Συνηθέστερη στα πρόωρα και στα αγόρια. Μεγαλώνει με το κλάμα και το βήχα, εμφανίζεται στον πρώτο χρόνο, αλλά και σε οποιαδήποτε ηλικία. Χρειάζεται εγχείρηση όταν διαγνωσθεί, ανεξάρτητα ηλικίας, γιατί υπάρχει κίνδυνος να παγιδευτεί το έντερο μέσα στο άνοιγμα, οπότε διακόπτεται η αιμάτωση και νεκρώνεται (περίσφιξη). Τότε τα συμπτώματα είναι έντονη ανησυχία, πόνος, έμετοι, σκληρή διόγκωση και αποτελεί επείγον χειρουργικό πρόβλημα.
β) Ομφαλοκήλη: Μαλακή στρογγυλή διόγκωση στην περιοχή του ομφαλού, συνηθέστερη στα κορίτσια και στα πρόωρα. Δεν πονά, ανατάσσεται εύκολα, συνήθως δεν περισφίγγεται και υποχωρεί σταδιακά από μόνη της καθώς το παιδί μεγαλώνει. Επίδεσμοι , πίεση με κέρμα στην περιοχή δεν συνιστώνται, αντίθετα μπορεί να προκαλέσουν περίσφιξη. Εγχείρηση χρειάζεται όταν: α) δεν υποχωρεί μέχρι το 4ο-5ο έτος, β) είναι πολύ μεγάλη ή μεγαλώνει μέχρι το 1ο έτος,. γ) έχει περίσφιξη.
γ) Υδροκήλη: Συλλογή υγρού μεταξύ των δύο χιτώνων που περιβάλλουν τον όρχι. Μπορεί να υπάρχει επικοινωνία με την κοιλιά, οπότε αυξομειώνεται σε μέγεθος και κάποτε συνυπάρχει με βουβωνοκήλη. Εμφανίζεται μέσα στον 1ο μήνα και υποχωρεί μόνη της έως το τέλος του 1ου χρόνου ζωής.

ΙΙ. Κρυψορχία: Ο ένας ή και οι δύο όρχεις δε βρίσκονται στη θέση τους μέσα στο όσχεο, αλλά στον βουβωνικό πόρο, στην κοιλιά ή κοντά στα γεννητικά όργανα. Αν παρά τη σωστή τους θέση κάποτε εξαφανίζονται μέσα στο βουβωνικό πόρο, τότε ονομάζονται ανασπώμενοι όρχεις.
Κίνδυνοι: Τραυματισμός, στείρωση, καρκίνος σε μεγαλύτερη ηλικία, συστροφή. Η συστροφή εκδηλώνεται με δυνατό πόνο, έντονο κλάμα, μελάνιασμα και σκληρία του όρχι, που κινδυνεύει με νέκρωση, γι' αυτό αποτελεί επείγον χειρουργικό πρόβλημα. Η κρυψορχία αντιμετωπίζεται με ορχεοπηξία (καθήλωση του όρχι στη σωστή θέση) από ειδικό παιδοχειρουργό στον 12-14ο μήνα ζωής, ή ορμονοθεραπεία σε ορισμένες περιπτώσεις.

ΙΙΙ. Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση: Περιεχόμενο του στομάχου παλινδρομεί προς τον οισοφάγο, λόγω ανεπάρκειας του μηχανισμού βαλβίδας οισοφάγου-στομάχου. Εκδηλώνεται με επίμονους, καθημερινούς εμέτους, κυρίως μετά το γεύμα, στασιμότητα βάρους, συχνά αναπνευστικά προβλήματα (άσθμα, πνευμονία). Υπάρχει επίσης κίνδυνος οισοφαγίτιδας (φλεγμονή του οισοφάγου), λόγω του όξινου περιεχομένου του στομάχου, που εκδηλώνεται με χαρακτηριστική δυσφορία ή πόνο στα μεγαλύτερα βρέφη μετά το γεύμα. Ο παιδίατρός σας θα αξιολογήσει αν χρειάζονται διαγνωστικές εξετάσεις, φαρμακευτική αγωγή (σπάνια) ή χειρουργική αντιμετώπιση (σπανιότατα) ή θα σας δώσει απλές συμβουλές για βελτίωση των συμπτωμάτων. Συνήθως βελτιώνεται σταδιακά μετά τον 6ο μήνα και υποχωρεί ως το τέλος του 2ου χρόνου.
ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ: Αν μικρή ποσότητα γάλατος (αναγωγή) εξέρχεται από το στόμα μετά το γεύμα, με το ρέψιμο ή σε υπερσίτιση. Επίσης αν οι εμετοί είναι σποραδικοί, το βρέφος αναπτύσσεται φυσιολογικά και δείχνει ευτυχισμένο.